بارهنگ

Plantago major L

بارهنگ گیاهی علفی و پایا به طول 10 تا 70 سانتی متر  از تیره بارهنگ با برگ های مجتمع در طوقه گیاه و سر نیزه ای شکل با رگ های برجسته گیاه بلند و توخالی است.گل آذین به صورت خوشه های استوانه ای و دانه‌های این گیاه تیره رنگ، کوچک و تخم مرغی شکل و میوه به صورت کپسول است این گیاه در کل اروپا و آسیا در اطراف مزارع باغات و زمین های بکر میروید و عموما برای مصارف دارویی نیز کشت میشود

قسمت های دارویی:برگ و ریشه  و دانه ها

 برگ ها را باید بلافاصله بعد از چیدن در حرارت 40 در جه سانتیگراد خشک کرد تا قهوه ای نشوند زمان جمع آوری برگ ها خرداد تا شهریور

دانه‌ها را از اواسط فصل بهار به بعد میتوان جمع آوری کرد

ترکیبات:

گلوکوزید اوکوبین(تا 1/8 درصد فرار است و باعث قهوه ای شدن رنگ برگ ها میشود) کاتالپین.لعاب.کاروتنوئید ها.آنزیم ها و اسید سالیسیلیک.فلاونوئيد از جمله آپي ژنين، موسيلاژ به ميزان حدود 5/6 درصد

خواص:

بارهنگ داروی آزمایش شده برای درمان ناراحتی های مجاری تنفسی فوقانی است زیرا ضمن خلط آور بودن از مخاط نیز حفاظت میکند

برای درمان سرفه. سیاه سرفه گرفتگی صدا  و ترشحات برونش ها دم کرده ای به مقدار 1/5 گرم از برگ های خشک آن تهیه میکنند و یک بار در روز مینوشند

برای درمان سرفه کودکان از شربت بارهنگ که از عصاره غلیظ آن تهیه و با عسل یا شکر شیرین میشوداستفاده میکنند

دانه های بارهنگ یک ملین موثر و بی ضرر است

روی آماس ها نقاط ضرب دیده و کوفته شده  زخم های عفونی سوختگی ها و جای نیش زنبور عسل و زنبور های درشت میتوان کمپرس برگ های تازه و خرد شده بارهنگ را قرار داد

عصاره بارهنگ به عنوان غرغره در صورت ورم لوزتین و برای شستشوی چشم ها بکار میرود

محل عکس ها:نیشابور