شاهتره

Fumaria officinalis

شاهتره گیاهی است علفی به ارتفاع تا 80 سانتی متر و از تیره شاهترگان(Fumariaceae)است شاخه های ظریف فراوان و برگ هایی با تقسیمات بسیار زیاد، باریک و کوچک دارد. گل های شاتره کوچک به رنگ سفید یا سفید مایل به گلی است که به صورت مجتمع و گل آذین خوشه قرار گرفته اند. میوه ها کوچک و کروی هستند. قسمت مورد استفاده ی شاتره تمام قسمت های هوایی آن می باشد و مزه تلخ محسوسی دارد

 بهترین زمان برداشت گیاه در فصل بهار و بعد از زمان گل‌دهی است که گیاه به طور کامل رشد کرده است. با توجه به این که گیاه در همه مناطق به طور همزمان رشد نمی‌کند لذا نمی‌توان زمان کاملاً مشخصی را جهت جمع‌آوری آن ذکر کرد.

ترکیبات:

قسمت هوایی گیاه حاوی حدود یک درصد آلکالوئید است. بیش از 30 عدد آن ها تعیین فرمول شده اند. اکثر این الکالوئیدها از مشتقات بنزیل ایزوکنیولین هستند.

مهم ترین این آلکالوئیدها شامل فومارین(پروتوپین)، فوماری لین و سیناکتین هستند. از دیگر ترکیبات شاتره می توان فلاوونوئیدها، اسیدهای گیاهی به ویژه اسید فوماریک و موسیلاژ را نام برد

خواص:

آلکالوئید پروتوپین موجود در شاتره می تواند در مواردی باعث کاهش صفرا گردد و به اصطلاح دارای اثر Amphicholereticاست

شاهتره  خاصیت آنتی‌هیستامینی دارد کاهش‌دهنده تپش قلب، ضداسپاسم، ضدورم، ادرارآور، آرام‌بخش و پایین آورنده فشارخون بالا می‌باشد

شاهتره عموما برای درمان بیماری های پوستی نظیر اگزما استفاده میشود که این خاصیت به دلیل وجود اسید فوماریک در قسمت های هوایی آن میباشد
عرق شاهتره برای شفافیت پوست و زیبایی استفاده دارد.و همچنین تاثیر فوق العاده ای در از بین رفتن جوش های دوره بلوغ دارد

برای تسکین درد، بند آوردن خونریزی، سم‌زدایی از بدن، درمان بیماری‌های انگلی و درمان یبوست سودمند است